آلرژی به چمن در سگ‌ها

آلرژی به چمن در سگ‌ها شایع است؛ حتی لازم نیست سگ شما روی چمن باشد تا واکنش آلرژیک را تجربه کند.

به گزارش بلاگ پت پیت، این آلرژی‌ها در بهار و پاییز شایع‌تر هستند، اگرچه می‌توانند در هر زمانی از سال رخ دهند. آن‌ها می‌توانند سگ شما را به درجات مختلف تحت تأثیر قرار دهند و باعث خارش، لیسیدن و در موارد شدید، کهیر و مشکل در تنفس شوند.

دامپزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که آیا سگ شما به چمن حساسیت دارد یا خیر، و در این صورت، یک برنامه درمانی مناسب تهیه کنید.

البته لازم است بدانید درمان‌ها آلرژی به چمن را درمان نمی‌کنند، اما ممکن است به کاهش علایم کمک کنند.

آلرژی به چمن در سگ‌ها چیست؟

آلرژی به چمن در سگ‌ها ناشی از گرده‌های مرتبط با چمن‌ها است. آلرژن‌ها (گرده‌های چمن) توسط پوست و غشاهای مخاطی جذب می‌شوند و باعث ایجاد پاسخ ایمنی می‌شوند.

گرده‌های چمن می‌توانند از طریق هوا منتقل شوند، بنابراین لازم نیست سگ شما حتماً روی چمن باشد تا تحت تأثیر قرار گیرد.

این آلرژی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما اکثر سگ‌ها به دلیل قرار گرفتن قبلی در معرض آلرژن‌ها، پس از حدود یک سالگی دچار آلرژی می‌شوند.

آلرژی به چمن معمولاً در فصول بهار و پاییز، زمانی که گرده‌های چمن به دلیل تغییر گونه‌های فصلی شایع‌تر هستند، بدتر می‌شود. با این حال، ممکن است در تمام طول سال برای سگ شما مشکل‌ساز باشند.

علل آلرژی به چمن در سگ‌ها

آلرژی به چمن ناشی از گرده‌های چمن رایج از چمن‌هایی مانند برمودا، فسکو، یونجه یا چاودار است و علایم آن مانند آلرژی‌هایی است که توسط گرده‌های درختان (سدر، کاج، بلوط) و علف‌های هرز (آمبروسیا، تاج خروس) ایجاد می‌شوند.

سگ‌هایی که از غلتیدن در چمن لذت می‌برند، می‌توانند از طریق تماس مستقیم علایم را دریافت کنند.

برخی دیگر ممکن است از استنشاق گرده در حین پیاده‌روی یا صرفاً از قرار گرفتن در منطقه‌ای که گرده علف وجود دارد - حتی در داخل خانه - علائمی را تجربه کنند.

علایم آلرژی به چمن در سگ‌ها

• علایم آلرژی به چمن در سگ‌ها عبارتند از:
• قرمزی پوست (اریتم)
• خارش پوست
• خاراندن، به خصوص در صورت، زیر بغل و کناره‌های بدن
• لیسیدن یا جویدن، به خصوص در پاها

همچنین ممکن است بثورات پوستی ظاهر شود. اما به دلیل پوشش موی سگ‌ها، قرمزی و بثورات قابل مشاهده ممکن است به سختی دیده شوند.

واکنش آلرژیک شدید - که به عنوان آنافیلاکسی شناخته می‌شود - نادر است. آنافیلاکسی در سگ‌ها می‌تواند ظرف پنج تا 30 دقیقه پس از تماس با آلرژن رخ دهد.

علائم آنافیلاکسی در سگ‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کهیر شدید
• تورم صورت (به خصوص در اطراف چشم‌ها و پوزه)
• خس خس سینه
• مشکل در تنفس
• افزایش تعداد تنفس
• استفراغ با خون یا بدون خون
• اسهال با خون یا بدون خون

اگر فکر می‌کنید سگ شما دچار آنافیلاکسی شده است یا هر یک از علایم فوق را مشاهده کردید به دامپزشک مراجعه کنید.

درمان آلرژی به چمن در سگ‌ها

هدف از درمان آلرژی به چمن در سگ‌ها، مدیریت علایم است، زیرا اکثر آلرژی‌های چمن در سگ‌ها قابل درمان نیستند. درمان بر اساس شدت علایم است.

برای بهترین درمان برای سگ خود با دامپزشک خود مشورت کنید.

برای علایم متوسط ​​تا شدید، ممکن است درمان‌های خاصی توصیه شود، مانند:

داروی آلرژی

ممکن است دامپزشک شما زنرلیا را توصیه کند. این قرص خوراکی روزانه به سرعت خارش و التهاب را کنترل می‌کند.

دامپزشک شما همچنین ممکن است سیتوپوینت (یک داروی تزریقی که هر چهار تا هشت هفته تجویز می‌شود) را برای سگ شما پیشنهاد کند. اینها داروهای تجویزی هستند، بنابراین دامپزشک شما تعیین می‌کند که کدام یک برای سگ شما بهترین است.

دوزهای کوتاه کورتیکواستروئیدها

داروهایی مانند پردنیزون، پردنیزولون یا تماریل-پی حاوی استروئیدهایی هستند که ممکن است در موارد خارش شدید استفاده شوند.

این داروها فقط با نسخه پزشک قابل تجویز هستند و معمولاً به دلیل عوارض جانبی احتمالی مصرف طولانی مدت، فقط باید به صورت کوتاه مدت استفاده شوند.

ایمونوتراپی یا درمان کاهش حساسیت

این نوع درمان شامل "دوزدهی میکرو" به حیوان خانگی با آلرژن برای ایجاد مقاومت در طول زمان است. در صورتی که آلرژن‌ها توسط آزمایش خون یا آزمایش پوست داخل پوستی شناسایی شده باشند، می‌توان از آن استفاده کرد.

اگر علائم خفیف باشند، موارد زیر ممکن است توصیه شود:

حمام کردن با شامپوی حیوان خانگی ضد حساسیت یا ملایم بر پایه جو دوسر

حمام کردن مداوم به از بین بردن آلرژن‌ها قبل از اینکه فرصت جذب شدن به پوست را داشته باشند، کمک می‌کند. این ممکن است به جلوگیری یا کاهش خارش کمک کند. چندین مارک شامپو جو دوسر بدون نسخه در دسترس است.

استفاده از شامپوی دارویی

شامپوی دارویی حیوانات خانگی معمولاً برای درمان عفونت فعال کافی نیست، اما می‌تواند با از بین بردن آلرژن‌ها و کاهش میزان باکتری‌ها و مخمرهای روی پوست، به جلوگیری از عفونت کمک کند. همیشه با دامپزشک خود در مورد اینکه کدام شامپوی دارویی برای سگ شما مناسب‌تر است، صحبت کنید.

پاکیزگی پس از گذراندن وقت در فضای باز

اطمینان از تمیز بودن پاها و بدن سگ شما هنگام ورود به داخل خانه، به جلوگیری از لیسیدن و جویدن پاها، که از علائم خارش است، کمک می‌کند. می‌توانید از صابون و آب ملایم، دستمال مرطوب مخصوص حیوانات خانگی آلوئه ورا یا دستمال مرطوب دارویی حاوی ماده ضد میکروبی و ضد قارچی استفاده کنید.

آنتی‌هیستامین‌ها

بنادریل ممکن است برای آبریزش چشم، آبریزش بینی و عطسه مؤثر باشد، اما معمولاً برای بیماری‌های آلرژیک پوستی (درماتیت آلرژیک) مؤثر نیست. قبل از دادن هرگونه دارویی به سگ خود، حتی داروهای بدون نسخه (OTC)، در مورد دوز مصرفی با دامپزشک خود مشورت کنید.

اسیدهای چرب

مکمل‌های امگا 3 و اسیدهای چرب می‌توانند به کاهش التهاب پوست حیوان خانگی و خارش عمومی کمک کنند.

انتهای پیام/